නොසැලෙන සෙනෙහස

ගිනි කාෂ්ඨක 

අව් රශ්මියේ..

හිරිගඩු පූදින 

වැසි කුණාටුවේ..

ගව්වෙන් ගව්වට

දුර කතරක 

ඇවිදින..

ජීවන බර 

කරමත 

පින්නාගෙන..

කරගැට 

මතුවන දෙඅතත් 

පිරිමදිමින් හිනැහෙන.. 

පුංචි මන්දිරේ

දුක් ගැහැට නිවමින්..

චූටි කැදැල්ලේ 

නොසැලෙන 

සෙනෙහසේ

ප්‍රාකාරයයි 

නුඹ 

අප්පච්චී❤️

       කාංචනා අබේකෝන් ✍️