😪😪😪😪😪😪😪

 නුඹ පා වුනාට 

      ඔහේ....

ලිහී යන විට

රිදුනා

     මෙහේ....

අපූරුව

නුඹ නිසා මා 

කිවිඳියක වූ

අපූරුව...

නමුදු 

මා නිසා නුඹ 

කවියෙකු නොවූ 

අපූරුව...

                 කාංචනා අබේකෝන් ✍️

ආදරය

මේ 

බැඳිම

ළඟ

සදාකල් 

ඉන්නවා 

නම්

නොතබා

විරාමයක්

ඔයා  

ළඟ 

ගෙවන්නම් 

දිවියම 

මියෙන තුරු 😍

               කාංචනා අබේකෝන් ✍️

අවසන් තීරණය

ජීවිතේ එක් දිනක 

සිත දුන්නෙමි 

නුඹ හට 

කිසිදු 

ලියවිල්ලක

නොලියාම

පැවරුවෙමි 😍

නුඹ සිටිය ද 

නුඹ නැතිව ද

මගේ ආදරය යනු 

නුඹ යි ❤️

             කාංචනා අබේකෝන් ✍️

දේදුන්න පායාවි හෙටත් පාලම උඩින් - පරාක්‍රම කොඩිතුවක්කු -

පරාක්‍රම කොඩිතුවක්කු කවියාගේ දේදුන්න පායාවි හෙටත් පාලම උඩින් පද්‍ය පන්තිය සඳහා වස්තු විෂය වී ඇත්තේ ආදර පරාජයක් සුබවාදීව  විඳ දරා ගැනීමට දැරූ උත්සාහයකි. මෙහි එන තරුණයා තමන් ආදරය කළ පෙම්වතියගේ රැවටීමකට ලක්ව පරාජයකට පත් වී ඇත. සැබෑ ලෙසම ආදර සංයෝගයන් හී දී එය අතිශයින් ම සුන්දර වන්නා සේම වියෝගයන් හීදී  එය අතිශයින්ම වේදනා අත්දැකීමකි. මේ නිසාම ඇතැමෙකුට එම පරාජය විඳ දරා ගැනීමට නොහැකි නිසා ජීවිතය විනාශකර ගන්නා අවස්ථාද බොහෝ වේ. එසේ වුවත් මෙහි එන තරුණයා එම පරාජය උපේක්ෂාවෙන් සහගතව විඳදරා ගැනීමට උත්සාහ කරන්නේ ජීවිතයේ පිළිබඳ ඉතා සුබදායී  අපේක්ෂා ඇත්තෙකු ලෙසින් ය. මෙම පරාජය වැලපීමට තරම් හේතුවක් වුව ද එසේ වැළපී විඳ දරා ගැනීමට ඔහු උත්සාහ නොකරයි.

 

නොවැලපෙමි, ඔබ යන්න වැලප ඇති පල  කිම් ද?        

ජීවිතේ වැරදුනේ මෙතන විතරක් නොවේ 

සූරලා ගෙන යන්න මා හදේ පිපුන මල් 

මල් නගන වසන්තය ඔබට ගෙන යා හැකි ද? 

ප්‍රේම පරාජයක් ලැබුව ද මෙහි එන තරුණයා එය විඳ දරා ගැනීමට උත්සාහ දරන්නේ බොහෝ වැරදුණ තැන් ඇති ජීවිතයේ එය එක් වැරදීමක් නිසාවෙන්ම ය. ඒ වැරදීමේ දී ඔහුගේ  හදවතේ පිපුණු මල් සූරලා ගෙන යන ලෙස ප්‍රකාශකර සිටීමෙන් මේ කවියා අදහස් කොට ඇත්තේ ඇය වෙනුවෙන් ඔහුගේ හදවතෙහි වෙන් වූ ආදරයයි. ඈ වෙනුවෙන් ඇති වූ ආදරය බිඳකුදු නොතබා ගෙන යන ලෙස ප්‍රකාශ කිරීම එහි යටි අරුතයි. ඈ වෙනුවෙන් ගොඩ නැගුණු ආදරය ගෙන ගියත් ඔහුගේ හදවතෙහි ඕනෑ තරම් පිරුණු ආදරය ඇයට ගෙන යා නොහැකි බව 'මල් නගන වසන්තය ඔබට ගෙන යා හැකි ද' යන ප්‍රකාශයෙන් කවියා අර්ථවත් කොට ඇත. ඒ හරහා වෙන අයෙකු වෙනුවෙන් ඕනෑ තරම් ඔහුගේ හදවතෙහි ආදරය රැඳී තිබෙන බව අර්ථවත් කරයි. ඔහු පුන පුනා අවධාරණය කර සිටින්නේ තමා නො වැලපෙන බවයි. වැලපී ඇති ඵලක් නැති බවයි. ජීවිතය නසා නොගන්නා බවත් අවධාරණය කරන තරුණයා තමා හැර යන ඇයට වෛර නොකරන බව ද පෙනේ. 'ඔබ යන්න ජීවිතය සොයාගෙන සොයාගෙන' යන ප්‍රකාශයෙන් ඒ බව  ගම්‍යමාන කෙරේ. ප්‍රේමයේ විරහව අනෙකාට ප්‍රබලව දැනෙන්නා සේ ම මෙහි එන තරුණයාට ද එය ප්‍රබලව දැනේ. එහෙත් වේදනාවෙන් තැවෙන ඔහු මොහොතක් මොහොතක් පාසා ප්‍රාර්ථනා කරන්නේ ඇගේ ජීවිත යහපත යි.

ඔබ යන්න මධුරතර සප්ත ස්වරයත් අරන්

ඔබේ රථ මැදිරියට මගේ ඉර හද අරන් 

ඔබ යන්න මහද තෙත් වැහි වලාකුළ අරන් 

කමක් නෑ ඔබ යන්න මගේ ආයුෂ අරන්

කවියා ඔහුගේ මධුර තර සප්ත ස්වරය රැගෙන යන ලෙස කීම තුළින් ඔහුගේ ජීවිතයේ මිහිරියාව ඇගනේ පසු නැති බව ගම්‍යමාන කර ඇත. තමාගේ ජීවිතය අඳුරු වුවත් ඇගේ ජීවිතය ආලෝකමත් කිරීමට ඔහුගේ ජීවිතයේ එළිය කළ ඉර හඳ ඇයට දීමට ඔහු සූදානම් විය. එමෙන්ම ඒ අඳුර තුළ හදවත දැඩි කරගෙන වේදනාව විඳ ගැනීමට සූදානම් විය. එස‍ෙ විඳිමින් ඔහුගේ ආයුෂ ද ඇයට භාරකර තමා හැර යන ඇයට යහපත් ජීවිතයක් ප්‍රාර්ථනා කිරීමට ඔහු සූදානම් ය.

කෙසේ වෙතත් නැවත දිනක පාට හත පිරුණු දේදුන්නක් සේ ඔහුගේ ජීවිතයට සුන්දර ආදරයක් උරුම වේවි යන  බලාපොරොත්තුව මෙහි එන ප්‍රේමවන්තයා සතු යි. පාලම මත දී ඒ පැයූ දේදුන්නේ පාට හත ගනින බව කීම තුළින් එය අදහස් කර ඇත. ඔහු පුන පුනා ප්‍රකාශකර සිටින්නේ තමා හැර යන ඇයට සාර්ථක ජීවිතයක් උදා වේවා යන්න ය. ​

වෙස්මුහුණ පැළඳගෙන සිටින තැන හිතක් නැත 

ගෙවදින්න ඇති නිසා හෙට අලුූත් විමානෙට 

පෙම් ගී අලංකාර වීසි කොට යනු මැනවි 

නිල් ගුවන් ගැබ වදින කුරුල්ලෙකු පරිද්දෙන් 

ඔබ ඔබේ සිහිනයට මම මගේ ලෝකයට

මෙහි එන 'වෙස්මුහුණ පැලඳගෙන සිටින තැන හිතක් නැත' යන්නෙත් කවියා අදහස් කොට ඇත්තේ පෙම්වතිය විසින් ඔහු රැවටූ බව යි. එහෙත් ඒ රැවටීමට පලි ගැනීමට සූදානමක් නොමැති කවියා ඈ යන විමානයට හිස් අහසට  පියඹන කිරිල්ලියක පරිද්දෙන්  නිදහසේ යාමට ඉඩ දී එපමණක් නොව ඒ රැවටිලිකාර ප්‍රේම පරාජය සුබවාදීව විඳගන්නා කවියා ද ඔහුගේ ලෝකයට පිය මනින්නේ එපරිද්දෙන්ම නිදහස් මිනිසෙකු ලෙස ය. මෙහි එන තරුණයා ඇය හා ගෙවූ අතීතය පිළිබඳ කිසියම් වූ ස්මරණයක යෙදෙන බවක් පෙනේ. කුඩා අවධියේ ඔහුගේ අත අතැර කෙළි කවටකමට සැඟවුණු මොහොතේ ඈ සොයා ඔහු ජය ගත්තේ ය. ඔහු පවසා සිටින්නේ ඒ සැඟවී යාම විනීත බවයි. මන්දයත් කවටකමට කළ හැන්ඟීමකි. කුඩාකල අතීතයේ එසේ වුවත් වත්මනෙහි ඈ සැඟව යන්නේ කෙළි කවටකමට නොවේ. එහෙයින් ම ඒ අවිනීත සැඟව යාම සොයන්නට ඔහු වෙහෙසෙන්නේ ද නැත. වංචනික ප්‍රේමයේ ජය පරාජය සැබෑ ලෙසම ඔහුට ඵලක් නැත. මේ නිසා මේ පරාජය ජීවිතයේ වැරදීමක් පමණක් ම සිතා හිත හදා ගැනීමට උත්සාහ දරයි.

ආදරය නින්දක් ද  පිබිදිලා සිටින මට 

දිනෙන් දින මගේ නෙත් පැහැදුල් ය සුවිපුල් ය 

නින්ද තුළ නැති වුණේ එක දෙයයි වරදක් ද 

තව බොහෝ දේ තිබේ ජීවිතේ ජය ගනිමි

කවියා ආදරය නින්දක් ලෙස දැක  ඒ නින්ද  තුළ නැති වූ එක දෙයක් පමණක් පිළිබඳව පසු නොතැවී ජීවිතය ඇති බොහෝ දේ ජය ගැනීමට සූදානම් විය. සමස්ත පද්‍යය පන්තිය පුරාවට කවියා උත්සාහ දරා ඇත්තේ ප්‍රේම පරාජයක් සුබවාදීව විඳීමට දැරූ උත්සාහයකි. 

මෙහිදී කවියා භාවිත කොට ඇත්තේ සඳැස් නිසඳැස් මිශ්‍ර නිදහස් කාව්‍යාකෘතියකි. ඇතැම්විට එහි බස් වහර සරලව ද ඇතැම් විට පැරණි බසින් ද මිශ්‍ර කර ඇත. සංකේතාත්මක යෙදුම් බහුල පද්‍ය පන්තියෙහි 'නිල් ගුවන් ගැබ වදින කුරුල්ලෙක් පරිද්දෙන්; වැනි උපමා ද, 'ආදරේ නින්දක්' වැනි රූපක ද දක්නට ලැබේ. කෙසේ වෙතත් මෙම පද්‍යය පන්තිය පරාක්‍රම කොඩිතුවක්කු සාර්ථක කවි පන්තියකි.

පොඩි දුව - මා‍ෙනිකා රුවන්පතිරණ -

මොනිකා රුවන්පතිරණගේ පොඩි දුව පද්‍ය පන්තිය සඳහා වස්තු විෂය වී ඇත්තේ  පවුලේ පවතින දුප්පත්කම හේතුවෙන් නිවසක වැඩකාරකමට ගිය කාන්තාවකට එහි දී මුහුණදීමට සිදු වූ සිදුවීම් පෙළකි. ඈ නිවසින් පිටවන්නේ පවුලේ බර අඩු කිරීමට  පොඩි දුව ලෙස වුවත් ඈ සේවය  කළ කාලය තුළ මුහුණදීමට සිදුවන සිදුවීම්වලදී බොහෝ උදවිය ඈ අමතන්නේ විවිධ නාමයන්ගෙනි. මේ හරහා කතුවරිය සමාජය තුළ පවතින පන්ති විෂමතාව පිළිබදව මෙන් ම කුමන වෘත්තියක නියැලුනත් කාන්තාවක දෙස බැලිය යුත්තේ කාන්තාවකලෙස පමණක් යන මතය ද  ගෙන ඒමට උත්සාහ දරා ඇති බව පෙනේ. පද්‍ය පන්තියේ දිග හැරෙන්නේ සිය මවට පොඩි දුව කරන ප්‍රකාශයක් ලෙසයි. උපතේදී ම  මිනිසා මෙලොවට හිස් අතින් පැමිණිය ද මෙහි ජීවත් වන කාලය තුළ උරුමවන සහ උරුම කරගන්නා භෞතික සම්පත් ප්‍රමාණයේ අඩු වැඩි භාවය මත සමාජය තුළධනපති පංතිය සහ නිර්ධන පංතිය ලෙසින් සමාජ පංති දෙකක් ඇති වේ. එහි ප්‍රතිඵලයක් ල‍ෙස  ධනපති පංතියේ මිනිසුන් අධික ලෙස සැප විඳිද්දී නිර්ධන පන්තියේ මිනිසුන්ට සිදුවන්නේ දුක් කම්කටොලුවලින් ගහන අතිශය පීඩිත ජීවිත ගෙවීමට ය. මෙහි එන පොඩි දුව ද නිවසක වැඩකාරකමට යන්නේ පවතින දුප්පත්කම හේතුවෙන් ඇගේ පවුල වටා ගොඩනැගුණු  දුප්පත්කමේ  බර අදින්නට ය.

පවුලේ බර අඩු කරන්න ගෙදරින් පිටවන්නට            පෙර            

මතක ද අම්මෙ උඹ මට ඇමතුවේ පොඩි දුවේ         කියලා                                     

ජීවිතයේ පළමුවරට තනිවුණ කළ ඈත                     රටක                                 

එහි මිනිසුන් හුඟ දෙනෙක්ම මට කිව්වේ ලිසී          කියලා

                                                                                            

සැබෑ ලෙසම මෙහි එන ස්ත්‍රිය කාන්තාවක ලෙසින් හැඳින්වුවත් ඈ නිවසින් පිටවන විට ඇගේ මව පොඩි දුව ලෙස ඇමතීමෙන් පැහැදිලිව පෙනී යන්නේ මෙහි එන කාන්තාව වයසින්  මුහුකුරා නොගිය තවමත් දෙමවුපියන්ගේ සෙවනෙහි හැදී වැඩෙන ළාබාල තරුණියක බවයි. සමාජ ක්‍රමය තුළ පවුලේ බර පිරිමින් ඉසිලුව ද නූතන සංකීර්ණ සමාජ ක්‍රමය තුළ පුරුෂ පාර්ශවය මෙන් ම  ස්ත්‍රී පාර්ශවයට ද තම මෘදු මොළොක් ස්වභාවය පසෙකලා වෙහෙසීමට සිදුවෙයි. මෙහි එන පොඩි දුව ද එලෙසින් පවුලේ බර කරට ගත් තැනැත්තියකි.ඈ මේ අයුරින් නිවසින් දුර ඈත රටක තනි වන්නේ ජීවිතයේ පළමු වතාවට ය. එයින් ම ඇගේ ළද බොළඳ භාවය මතුවෙයි. යථාර්ථය එසේ වුවත් පවතින සමාජ ක්‍රමයේ ඇයට ද බෙහෙත් වීමට වෙහෙසීමට  සිදුව ඇත. මෙහි දීකිවිඳිය ඈත රට යන්නෙන් අදහස් කළේ ලංකාවෙන් පිට රටක් පිළිබඳ නොවෙයි. ගම්මු ඈත රට යනුවෙන් අදහස් කරන්නේ නිවසෙන් බැහැර දුර ප්‍රදේශයකටයි. ඒ අනුව මෙහි එන තරුණිය ගෘහ සේවයට ගොස් ඇත්තේ ලංකාවේ ම ධනපති නිවසකට ය. එහෙත් ධනපතියන්ගේ අකාරුණිකභාවය නම් මෙහෙයට ගිය පළමු දිනම පොඩි දුවගේ නම 'ලිසි' ලෙස වෙනස් වී ඇත. ඉන් පෙනී යන්නේ පවතින දුප්පත්කම ඉදිරියේ ඇතැම් මිනිසුන්ගේ සමාජ තත්ත්වය ද පහත වැටී ඇති බවයි.

මෙහෙකාර සේවයට ගිය දා පටන් ඇගේ සේවය ද නිමාවක් වී නැත.

අතින් හිසින් බර උසුලා පාර දිගේ මන්                                යනකොට 

දකින කෙනෙක් මට කිව්වේ ඒ වැඩ වැඩකාරියක්                     කියලා 

පොඩි දරුවෙකු අතින් අරන් පාසලකට මං                          යනකොට 

එතන ඉඳින  අය කිව්වේ බේබිගෙ ආයම්මා                              කියලා

වැඩකාරකමේ යෙදී සිටින අතර විවිධ මෙහෙයන් අතරතුර මිනිසුන් ඇය දැක ඇත්තේ ඇගේ වෘත්තියට සාපේක්ෂව විවිධාකාරයෙන් අතින් හිසින්  බර උසුලාගෙන පාර දිගේ ගමන් කරන බොහෝ විට ඇතැමෙකුට ඇය ගෙදරට වැඩකාරියකි. පොඩි දරුවකු අතින් රැගෙන පාසලකට ගිය පසු තවකෙකුට ඈ බේබිගෙ ආයම්මා ය. බොහෝ මිනිසුන් අනෙකා මැනීමට යොදා ගන්නේ ඔවුන්ගේ වෘත්තියයි එය නුසුදුසු මිනුම් දණ්ඩකි මෙහි එන කාන්තාව දෙස ද බොහෝ උදවිය දැක ඇත්තේ ඒ නුසුදුසු මිනුම් දණ්ඩෙන් කෑම බීම උයාපිහා දරදිය ආදී තවත් අයකුට ගෙදර කුස්සි අම්මා වූයේ ද ඒ නිසාවෙන්ම ය.

කෑම බීම උයා පිහා මං දර දිය අදින                            කලට 

දකින සියලු දෙනා කිව්වේ ගෙදර කුස්සි අම්මා           කියලා 

ඒත් අම්මේ දවස ගෙවිලා නිදි පැදුරේ පැදුරෙ ඇල      වුණාම 

තවමත් සිහිනෙන් උඹ මට කියන්නේ පොඩි දුවේ       කියලා

මොනිකා රුවන්පතිරණ කිවිඳිය ඇගේ නිර්මාණ හරහා බොහෝ විට උත්සාහ ගත්තේ ආසියාතික සමාජ ක්‍රමයේ ලංකාව තුළ ලාංකික කාන්තාවට අහිමි වී ඇති නිසි තැන ඇයට උරුමකර දීමට ය. නිවසක මෙහෙකාර සේවයෙහි යෙදුණ  පා‍ෙදුවේ ගත් කළ  මෙහි එන පොඩි දුව ද මනුෂ්‍ය ස්ත්‍රියකි. එසේ නම් සැබවින් ම ඈ දෙස බැලිය යුත්තේ පොදු ලක්ෂණයට එකඟව ය. මෙහි එන මවගේ ප්‍රකාශ හරහා කතුවරිය උත්සාහ ගෙන ඇත්තේ යථාර්ථය ගම්‍යමාන කිරීමට යි. මෙහි එන පොඩි දුව දෙස මිනිසුන් කුමන ආකාරයකින් බැලුව ද ඈ නිවසින් පිටවන විට ද ඇගේ මවට නම් ඈ පොඩි දුවම ය. මෙහෙය නිමවා රාත්‍රී නිදි පැදුරේ  ඇලවුණු කළ ඇගේ හීන අතරට එන අම්මා එවිට ද අමතන්නේ පොඩි දුව ලෙස යි. මේ අයුරින් කතුවරිය පද්‍ය පන්තිය තුළ දී  කාන්තාවක දෙස බැලිය යුත්තේ කාන්තාවක ලෙස පමණක් බව යන්න සනාථ කිරීමට  උත්සාහ දරා ඇති බව පෙනේ.

පන්ති විෂමතාව පාදක කරගෙන සිව් පද සිව් පද ආකෘතියෙන් රචිත පද්‍ය පන්තියෙහි එළිසමය පිළිබඳ සැළකීමක් දක්වා නැති බව පෙනේ. සරල එනම් 'අම්මේ, උඹ මට'  'අතින් හිසින්', 'ගෙදර කුස්සි අම්මා', 'නිදි පැදුරෙ ඇලවුණාම', 'උඹ මට'  වැනි ගැමි වචන ද බේබිගෙ ආයම්මා වැනි නාගරික සමාජයේ වචන ද භාවිත භාෂාව මිශ්‍ර එකක් බවට පත් කොට ඇත. උපමා රූපක නැතත් තැනින් තැන ' අතින් හිසින් බර උසුලන්' වැනි යෙදුම් යොදා අනුප්‍රාසාත්මක ශබ්ද රසයක් ද පද්‍ය නිර්මාණයට එක් කොට ඇත. කෙසේ වෙතත් මෙම පද්‍ය පන්තිය මොනිකා රුවන්පතිරණගේ සාර්ථක පැදි පෙළක් සේ අගය කළ හැකිය.

පෝර

බඩේ පහරක් 

වැදුනා වාගේ

කඩේ බත්මුල්

අපට නෑනේ

ඇගේ වකුගඩු

තිබුණා වාගේ

විකුණලා ණය

ගෙවමි රාළේ 

අනේ අපි අද 

ඉඳන් පාරේ

පණේ නෑ

තොපි බීලා සාරේ

පෝර දුන්නෙත් 

උබයි රාළේ

උබේ කීමට 

අපිත් නෑවේ 

සිංහලේ අපි

හැදුව හාලේ

ලෝ වටේටම

දුන්න හාලේ

විසිකළා තොපි

හතර ගාතේ

පෝර මුලකට

දුන්න කාලේ

     

          

               කාංචනා අබේකෝන් ✍️